મારું ય માનપાન હતું, કોણ માનશે ?
એથી ય વધુ ગુમાન હતું, કોણ માનશે ?
હાઈકુ,ગીત,છંદ, ગઝલ, કાવ્ય ને ભુલી,
એની ઉપર જ ધ્યાન હતું, કોણ માનશે ?
ગાગાલ ગાલગાલ લગા ગાલ ગાલગા,
હા એ, સરસ તો ગાન હતું, કોણ માનશે ?
હું તો હજી ય શોધુ છું સાગર જુઓ, દ્વિધા,
તટ પર જ,આ રુવાન હતું, કોણ માનશે ?
"રોચક" હશે ગુમાન તને કીર્તિ, સિધ્ધિ નું,
ખુદ પર મને ય માન હતું, કોણ માનશે ?
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
#છંદ=ષટ્કલ ૨૨ વિષમ
ગાગાલ ગાલગાલ લગા ગાલ ગાલગા
ગગનને ઓઢવું મારે,
ધરા એ પોઢવું મારે.
મરણનું જે નવું કારણ,
એ શમણે ખોજવું મારે.
ભલે હો અંત જીવનનું,
છતા પણ મોજવું મારે.
ૐ, શ્રી સત્કાર કરવાને,
શિવાલય શોધવું મારે.
કરમને પામવા"રોચક",
સતત છે દોડવું મારે.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
# છંદ=હજઝ ૧૪
લગાગાગા લગાગાગા
મોત સત્ય છે...!!!
ચાલતી તારી સફરની વાત કર,
તું સતત કાં એ મરણની વાત કર ?
મોત પર તો વાદ થાશે આપણા,
જિંદગી છે તો ધરમની વાત કર.
આવશે તે તો જવાના એક દિન,
જે તું પામ્યો એ કરમની વાત કર.
પાનખર એ સત્ય જીવન અંત છે,
આ સજેલી તુજ ડગરની વાત કર.
શ્વાસ ખૂટ્યા ને નજર જાંખી હવે,
આજ"રોચક",તું ગમનની વાત કર.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગા
હેતોના મારા રાખું...!!!
આંખોના જળ,હું તો ખારા રાખું,
થોડા થોડા પણ નોધારા રાખું.
ખાલી મુખડાની શોભા,ના ચાલે,
આ દલડે હેતોના મારા રાખું.
તમને ફાવે તો આવો મારે ત્યાં,
આ સુંદર રસ્તે જળધારા રાખું.
મીઠી નિંદરમાં અડચણ ના આવે,
સપનાને પણ હું પરબારા રાખું.
શું જીવનને સમજાવી શકુ,"રોચક"?
મારા જ વિચારો, લે બારા રાખું.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
ગાગાગાગા ગાગાગાગા ગાગા
વસંત...!!!
થઈ વસંતી વાત લાગે,
પાથરી નવ ભાત લાગે.
કેસુડા એ, જો કરી છે,
આજ ભેગી નાત લાગે.
પાન લીલું એક ફુટશે,
પાનખર પર ઘાત લાગે.
પાંગરી આ પ્રિત વસંતે,
પુષ્પની એ જાત લાગે.
એજ "રોચક"આવશે જો,
ગઈ એ કાળી રાત લાગે.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
ગાલગાગા ગાલગાગા
પ્રણય...!!!
ઉછળતા ઉમંગો મળી જાય,
કે ફૂલો ના રંગો મળી જાય.
કરી વાત દિલને અમે,જો,
નયનનાં તરંગો મળી જાય.
કળી ખીલતા, પુષ્પ સંગે,
મિલનનો મલંગો મળી જાય.
હવે ખેલવા પિયુ મિલનના,
પ્રણયના ઉછંગો મળી જાય.
રદિફ, કાફિયા, છંદ સંગે,
ગઝલનાં સર્વાંગો મળી જાય.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
લગાગા લગાગા લગાગા
#મલંગો=એક પ્રકારનું તંતુવાદ્ય
જિંદગી...!!!
ક્યારેક જીતતી ને વળી હારતી રહે,
સામે છે મોત તો ય સતત ચાલતી રહે.
દિલમાં ખુશી રહે,કે ભલે દુ:ખ રહે, છતા,
ઈચ્છું, હરેક ક્ષણ, એ મને ફાવતી રહે.
છેલ્લો સમય છે મોત તળે જિંદગી હવે,
જીવન ની શોધમાં તો ય તું ભાગતી રહે.
અસ્પષ્ટતા, ન જોઈ મને; અંતકાળની,
કે જિંદગી એ અંત સુધી ઘૂટતી રહે.
"રોચક"ઉપરછલીં ય ભલે રોજ આવતી,
પણ મોતની મને જ ખબર આવતી રહે,
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
ગાગાલગા લગા લલ ગાગાલગા લગા
મને ખુદને જ મળવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોંચી છે.
આ આત્માને ય કળવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોંચી છે.
સરળ લાગે ભલે, તમને એ વાતો,આસમાને થી,
આ સૂરજને ય ઢળવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોંચી છે.
પહાડો, ઢાળ, ઢોળાવો, વળાંકો એ સતત રોજે,
નદીને પણ જો વળવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોંચી છે,
દિવસ પૂરો થયો તો શાંતિ થઈ દિલમાં અને મુજને,
આ પડછાયા થી લડવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોંચી છે
તમે આવ્યા ને છંદો, કાફિયા કંઠે થયા બાકી,
ગઝલ લય બધ્ધ કરવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોંચી છે.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
લગાગાગા લગાગાગા લગાગાગા લગાગાગા
ગજબની રમત આદરી આ વસન્તે,
અલગથી ડગર ચાતરી આ વસન્તે.
રમતમાં રમતમાં શરદ ભાન ભૂલી,
તરત પાનખર આંતરી આ વસન્તે.
હવે પાંદડે પાંદડે છે જવાની,
જો,ગુલની ઘટા પાથરી આ વસન્તે.
સજી આમ જામા તણખલું પધારે,
કરી છે મને બાંવરી આ વસન્તે.
ભર્યુ કોકિલા ગાન દિલ માં જ મીઠું,
ભલે હો, પ્રિયે સાંવરી આ વસન્તે.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
લગાગા લગાગા લગાગા લગાગા
મારણ વગરના માણસો,
તારણ વગરના માણસો.
રંગો બદલતા અવસરે,
કારણ વગરના માણસો.
ખુદનું વજન બીજા ઉપર,
ભારણ વગરના માણસો.
છટકે કહ્યા કીધા વગર,
બારણ વગરના માણસો.
"રોચક" કહે છેટા રહો,
ધારણ વગરના માણસો.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
#મારણ= ઉપાય; ઇલાજ
#તારણ=નિષ્કર્ષ
#કારણ=કારણ
#ભારણ=વજન
#બારણ=બારણું
#ધારણ=ધારણા;કલ્પના
ગાગાલગા ગાગાલગા
આવતા આવતા કોઈ અટકી ગયું,
એક સપનું બની કોઈ ખટકી ગયું.
પોળ,નાકું ને સુમસામ ઘર ભાસતું,
આ નગર આખુ લાગે છે ભટકી ગયું.
પાનખર આવતા વૃક્ષની ડાળથી,
પાન પીળું બની આજ બટકી ગયું.
દશ દિશાઓ મને એક સમ ભાસતી,
કોઈ મજધાર મેલી ને છટકી ગયું.
આ ઘટાટોપ સૌ વાદળોની વચ્ચે,
આજ તો વીજળી જેમ ચમકી ગયું.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
ગાલગા ગાલગા ગાલગા ગાલગા
તુજ યાદમાં એ હું મારો નથી રહ્યો,
ને તું કહે છે, હું તારો નથી રહ્યો.
મીઠી નદી પણ દરિયામાં સમાઈ ગઈ,
જો, બેસવા કોઈ કિનારો નથી રહ્યો.
મસલત કરી આંખો એ, આંસુ સંગ,કે,
દરિયો પહેલા સમ ખારો નથી રહ્યો.
આ ચાંદ,સૂરજ ને તારા ની જેમ હું,
આખા જગતમાં નોઘારો નથી રહ્યો.
આ વાત વાતે, વિખવાદો કેમ કરે,
"રોચક" પહેલા સમ સારો નથી રહ્યો.
.....અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
ગાગાલગા ગાગાગાગા લગાલગા
એક બે અક્ષરો માં પૂરી શાયરી સમજી લીધી,
વિસ્તરેલી સૌ તરફ મેં લાગણી સમજી લીધી.
આપણા સંબંધના ઇતિહાસની ટૂંકી સમજ,
જિંદગીને જીવવાની ફિલસૂફી સમજી લીધી.
આ બધા દર્દો એ, ઘેર્યો છે મને, જ્યારથી,
ત્યારથી યાત્રા અમે તો આખરી સમજી લીધી.
થઈ ગયું એકાંત પૂરું, અંતકાળે સંગ સૌ,
બસ પછીથી વેદનાઓ પારકી સમજી લીધી.
કોઈ ઈચ્છાનું હવે, "રોચક" ને વળગણ ક્યાં રહ્યું,
જ્યારથી ઈચ્છા ઓ સઘળી આપણી સમજી લીધી.
.....અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગા
વસંતી ફાગણ બને છે,આ શબ્દો,
પ્રણયનું તારણ બને છે, આ શબ્દો.
જુઓ ઘેલી પ્રીત કરવાને કાજે,
નયનનું કામણ બને છે,આ શબ્દો.
મળે સાજન સાંકડી શેરીએ,તો,
મિલનનું કારણ બને છે,આ શબ્દો.
પ્રણય કાજે,આ ભટકતી જોગણનું,
વિયોગી ભારણ બને છે,આ શબ્દો.
તડપતું દિલ,પિયુ મિલન કાજે,"રોચક",
મલકતો સાજણ બને છે,આશબ્દો.
.......અશોક વાવડીયા,"રોચક"
લગાગાગા ગાલગાગા ગાગાગા
જિંદગીની શોધમાં તો ભાગવાનું હોય છે,
માનવીએ આમ જીવન માણવાનું હોય છે,
કાર્યકાળે એક સાંધે તેર તૂટે તે છતા,
તેમણે જીવન ડગર પર ચાલવાનું હોય છે.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
આ શીખરથી ય ઢળવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોંચી છે,
નદીને પણ જો વળવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોંચી છે,
પહાડો,વન ને કુદરતનો સુખદ સહવાસ છોડીને,
આ દરિયામાં ય ભળવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોચી છે.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
ત્રીપદી...!!!
જીવન આપણે માણવાનું હોય છે,
બીજામાં દખલ ના કરીને આપણે,
ખુદનું ભઈ ખુદે તાણવાનું હોય છે.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
ત્રીપદી,,,,,!!!!!
તપતા તાપે યાદોની છાયામાં બેસું,
મનડાની પતવારે,દિલડાને સથવારે,
શમણાં જોવા મુજની આ કાયામાં બેસું.
-અશોક વાવડીયા,"રોચક"
ત્રીપદી...!!!
એક સરનામું "દિકરી",વસે રોમરોમ માં,
પારકા ને પોતાના કરે તે ઘડીક માં,
ઘુઘવતો સાગર જાણે,વહે અંગઅંગ માં.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
આ શીખરથી ય ઢળવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોંચી છે,
નદીને પણ જો વળવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોંચી છે,
પહાડો,વન ને કુદરતનો સુખદ સહવાસ છોડીને,
આ દરિયામાં ય ભળવામાં ઘણી તકલીફ પ્હોચી છે.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
કોઈના દિલમાં વસીને રાચવાનું હોય છે,
આપણે તો દોસ્ત આમ જ જીવવાનું હોય છે.
પ્રેમ મારગ પર તો અવરોધો ય આડા આવશે,
આપણું તો લક્ષ જ તેને ચાહવાનું હોય છે."
કેટલા ખેલો ને જીત્યા કેટલા હાર્યા ના ગણ,
ખેલ હારી,કોઈનું મન જીતવાનું હોય છે.
શંખ,ઝાલર,ફૂલડા ને ચોતરફ છે પ્રાર્થના,
મંદિરે જઈ આપણે તો પૂંજવાનું હોય છે.
આકરામાં આકરો આ પ્રેમ મારગ છે છતા
આપણે તો એજ માર્ગે ચાલવાનું હોય છે.
.....અશોક વાવડીયા,"રોચક"
આ પડછાયાને અળગો રાખતા ભઈ,વાર પણ લાગે,
આ નાજુક દિલને કડવા શબ્દનો ભઈ,ભાર પણ લાગે.
ચડીએ જો યુધ્ધે તો આપણે કાયમ જ જીતીએ,
છતા ક્યારેક મોટી હાથમાં ભઈ,હાર પણ લાગે.
ઉછાળા મારતા સાગરને સંગાથે કિનારાને
લહેરોની થપાટોનો સદા ભઈ, માર પણ લાગે
અમાવસની એ કાળી રાતમાં ક્યારેક આકાશે,
ચમકતી વીજળી તલવારની ભઈ,ઘાર પણ લાગે.
અચળ સંગાથ તેનો બેસતા ઉઠતાને જીવનભર,
આ પડછાયો મને મજબૂત ભઈ,આધાર પણ લાગે.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
