આવતા આવતા કોઈ અટકી ગયું,
એક સપનું બની કોઈ ખટકી ગયું.
પોળ,નાકું ને સુમસામ ઘર ભાસતું,
આ નગર આખુ લાગે છે ભટકી ગયું.
પાનખર આવતા વૃક્ષની ડાળથી,
પાન પીળું બની આજ બટકી ગયું.
દશ દિશાઓ મને એક સમ ભાસતી,
કોઈ મજધાર મેલી ને છટકી ગયું.
આ ઘટાટોપ સૌ વાદળોની વચ્ચે,
આજ તો વીજળી જેમ ચમકી ગયું.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
ગાલગા ગાલગા ગાલગા ગાલગા
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો