બુધવાર, 29 ઑગસ્ટ, 2012

હ્દયની વેદના...

તારી યાદનું એક વાદળ નિકળ્યું,
હું તો ત્યાંજ પલળી ગયો વરસાદમાં.

તારી હાજરીની કિરણ દેખાણી આકાશે,
મારી લાગણી સુકવવા બેઠો હું વરસાદમાં.

પ્રેમમાં આટલી મજબૂરી હશે શું ખબર,
ત્યાં ઉભો ઉભો હું વરસી ગયો વરસાદમાં.

એક જ પળની શક્યતા હતી "અશોક",
પળ પણ વીતી ગઈ તારી સાથે વિખવાદમાં.

-અશોક વાવડીયા,

Like And Join My Blog:http://ashokvavadiya.blogspot.com


ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો