પવન કરતા અધિકવેગ હતો કલ્પનાઓનો,
તારી યાદ આવી કે હું અહિ પર જ રોકાય ગયો.
ઘનઘોર વાદળોનાં અંધકારમાં છૂપાયો વિચાર,
ઉમ્મીદની અક કિરણ નીકળી કે હું ફાવી ગયો.
આંબાવાડીમાં મધુક કુક સંભળાઈ કોયલ તણી,
તુ નજદીક છે એવો અણસાર મને આવી ગયો.
શોધવાને તને ભટકું હું ઉપવનમા અહિ તહિ,
ના મળવાથી તું હતી સપનામાં એવું"અશોક"જાણી ગયો.
-અશોક વાવડીયા,
૧૭/૦૭/૨૦૧૨,
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો